1 Marca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”.
Kim byli żołnierze wyklęci? Żołnierze wyklęci byli żołnierzami polskiego powojennego podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, którzy stawiali opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR. Liczbę członków wszystkich organizacji i grup konspiracyjnych szacuje się na 120–180 tysięcy osób. Ostatni członek ruchu oporu – Józef Franczak ps. „Lalek” zginął w obławie w Majdanie Kozic Górnych pod Piaskami (woj. lubelskie) osiemnaście lat po wojnie – 21 października 1963 roku.
Pojawili się – jako hasło – w 1992 roku. Sześć lat później wydawca Adam Borowski rozwinął tę inicjatywę, przygotowując album ”Żołnierze wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944 roku”. Choć 1 marca 2018 po raz ósmy obchodzić będziemy Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, wiele osób wciąż reaguje zdziwieniem: ”Jak to narodowa pamięć, tym bandytom?” ”Nil”, ”Zapora”, ”Inka”, ”Łupaszka”, ”Ogień”, ”Lalek” – żołnierze i działacze podziemia antykomunistycznego. Walczyli o wolną Polskę. Władza ludowa potraktowała ich jak zdrajców.
Od 2011 roku dzień 1 marca został ustanowiony świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego. Pierwszy dzień marca jest dniem szczególnie symbolicznym dla żołnierzy antykomunistycznego podziemia – tego dnia w 1951 roku wykonany został wyrok śmierci na kierownictwie IV Komendy Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”.
Cześć i chwała Bohaterom!
