22 stycznia wchodzi ustawa o wypłacie rekompensat za deputat węglowy

22 stycznia 2019 r. wchodzi w życie ustawa o wypłacie rekompensat za utratę prawa do bezpłatnego węgla.

Ogłoszenie ustawy o świadczeniu rekompensacyjnym pozwala określić terminarz jej realizacji, na co oczekują osoby uprawnione do tego świadczenia. Od tego momentu, przez następnych 90 dni, osoby uprawnione do świadczenia będą mogły składać wnioski w wyznaczonych do tego miejscach.

Wypłata rekompensat nastąpi od 1 czerwca 2019 r. Opracowana przez Ministerstwo Energii ustawa przewiduje jednorazową wypłatę świadczenia rekompensacyjnego w wysokości 10 tys. zł. przez właściwe przedsiębiorstwo. O rekompensatę będą mogły ubiegać się osoby, którym przedsiębiorstwa górnicze zaprzestały wydawać bezpłatny węgiel w naturze lub w ekwiwalencie pieniężnym. Świadczenie to będą mogły otrzymać także osoby, których nie objęła poprzednia ustawa z 12 października 2017 r. o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla, a więc m.in. wdowy i sieroty po górnikach, którzy zginęli przy pracy lub zmarli, jako czynni pracownicy kopalń, a także osoby na świadczeniach przedemerytalnych. Z rozwiązań zawartych w ustawie mogą skorzystać również osoby, które spóźniły się z wnioskami składanymi w ubiegłym roku oraz te, których wnioski nie zostały zweryfikowane przed zakończeniem okresu wypłat poprzedniej ustawy.

Szczegółowe informacje dotyczące składania wniosków oraz wymogów z tym związanych zostaną opublikowane w ciągu najbliższych kilku dni na stronach internetowych spółek (SRK, JSW, Tauron Wydobycie, LW Bogdanka) oraz Ministerstwa Energii.

Komu rekompensata przysługuje

Krąg osób uprawnionych do rekompensaty został szczegółowo określony w  art.  2 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2018 r.

Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) osoba uprawniona:

a) uprawnionych do bezpłatnego węgla na podstawie postanowień układów zbiorowych pracy, porozumień lub innych regulacji obowiązujących w przedsiębiorstwie górniczym, które utraciły moc obowiązującą przed dniem wejścia w życie ustawy, na skutek zawartych porozumień lub dokonanych wypowiedzeń:

– byłych pracowników, których stosunek pracy został rozwiązany z przedsiębiorstwem górniczym na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2018 r. poz. 1969), i którzy po ustaniu tego stosunku pracy nabyli prawo do zasiłku dla bezrobotnych oraz bezpośrednio po zakończeniu pobierania tego zasiłku nabyli prawo do  świadczenia przedemerytalnego i je pobierali,

– emerytów i rencistów, mających ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, którzy zamiast emerytury lub tej renty pobierają rentę rodzinną po zmarłym współmałżonku,

– wdowy, wdowców i sieroty, mających ustalone prawo do renty rodzinnej po pracowniku zmarłym w czasie trwania stosunku pracy, emerycie lub renciście z przedsiębiorstwa górniczego, jeżeli utrata uprawnienia do bezpłatnego węgla nie została im zrekompensowana w jakikolwiek inny sposób,

b) wdowy i wdowców, mających ustalone prawo do renty rodzinnej po osobie uprawnionej w rozumieniu art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 12 października 2017 r. o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla (Dz. U. poz. 1971), zwanej dalej „ustawą o świadczeniu rekompensacyjnym”,

c) osoby uprawnione w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o świadczeniu rekompensacyjnym, którym nie wypłacono świadczenia rekompensacyjnego z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla, z wyjątkiem osób, którym przedsiębiorstwo wypłacające udzieliło pisemnej odmowy, o  której mowa w art. 5 ust. 9 tej ustawy,

d) wdowy, wdowców i sieroty otrzymujących świadczenia specjalne, o których mowa w  art. 82 ust. 1 i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z  Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270), albo mających ustalone prawo do renty rodzinnej po pracowniku przedsiębiorstwa górniczego zmarłym w czasie trwania stosunku pracy lub byłym pracowniku, o którym mowa w lit. a tiret pierwsze, pobierających bezpłatny węgiel w naturze lub w ekwiwalencie pieniężnym, którym przedsiębiorstwo górnicze zaprzestało wydawać bezpłatny węgiel lub wypłacać ekwiwalent pieniężny przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Ustawa dotyczy osób uprawnionych z przedsiębiorstw górniczych, które w dniu 31 grudnia 2011 r. prowadziły wydobycie węgla kamiennego na podstawie koncesji.

Komu rekompensata nie przysługuje

Świadczenie rekompensacyjne nie przysługuje:

1. Osobom, które otrzymują ekwiwalent pieniężny z tytułu prawa do bezpłatnego węgla wypłacany przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych wraz z emeryturą lub rentą.

2. Osobom, których roszczenie z tytułu prawa do bezpłatnego węgla zostało zaspokojone na podstawie prawomocnego wyroku sądowego.

3. Osobom, których roszczenie z tytułu prawa do rekompensaty zostało zaspokojone na podstawie prawomocnego wyroku sądowego.

4. Osobom, których roszczenie z tytułu prawa do rekompensaty zostało zaspokojone na podstawie przepisów ustawy z 12 października 2017 roku o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla.

5. Osobom, które przechodząc na emeryturę lub rentę nie posiadały prawa do bezpłatnego węgla na podstawie przepisów prawa pracy wewnętrznie obowiązujących w danym przedsiębiorstwie górniczym.

6. Osobom, otrzymującym deputat węglowy z przedsiębiorstw, które nie prowadziły w dniu 31 grudnia 2011 r. wydobycia węgla kamiennego na podstawie koncesji.